Oeps.... al weer zo lang geleden

De tijd vliegt wel enorm snel, ik wilde hier toch wel elke week iets neerpennen, maar dat lukt niet altijd.
Ondertussen is ook ons gewoon leven weer op gang, Voor mij is dat half-time aan het werk. Raar want zo 4 uurtjes werken, geven niet echt het gevoel dat je veel werk verzet. Ik probeer alles zo netjes mogelijk op te volgen. Meestal stop ik rond 13.00 en dan zou ik in principe nog wat tijd over hebben om thuis van alles te doen voor ik om 15.15 naar school vertrek. Maar niet dus, ik kom zo thuis rond 13.30 -13.40, dan snel een boterham eten, en dan is het meestal nog naar de winkel hollen, er moet niet alleen voor ons gezin boodschappen gedaan worden, maar ook voor de oma & opa of de strijk nog gaan wegdoen (tja lucky me, geen strijk te doen) toch nog even de badkamer en slaapkamers kuisen, de ramen lappen, het kattenbuitenverblijf moet terug in orde gezet worden, en met dit mooie weer worden de poezen een beetje ongeduldig om naar buiten te gaan. Allemaal klusjes die opgeknapt moeten worden, en dan denk je, volgende week zal wel vlotter lopen, maar neen dus.

De kindjes zijn echt al heel goed gewoon aan ons, aan Belgie, aan de omgeving. Ze tonen ook meer en meer affectie, in het begin was Abdisa iets afstandelijker, (maar ja een jongen van 5 is niet altijd een knuffeldier) maar hij durft toch ook al eens rond de nek vliegen voor een Dikke knuffel. Eyerus is nog altijd de knuffeltrien, als ze ziet dat je ook maar 2 sec niets om handen hebt, joep de schoot op en kusjes geven. Zelfs voor het slapengaan gaat ze haar broer nu een dikke knuffel geven, hij is daar niet altijd van gediend, eigenlijk hebben die 2 weinig lichamelijk contact. Zo kan hij heel raar reageren als Eyerus zijn blote poep ziet. Soms wringt hij zich in 100 bochten, draait de handdoek 20 maal rond zijn lichaam omdat ze toch maar niet zijn poep kan zien.
Binnen spelen is soms nog een probleem, als ze buiten kunnen gaat het een stuk eenvoudiger, dan spelen ze samen, rondjes lopen op het gras, met de bal, met de springtouwen, maar binnen samen spelen is iets moeilijker, want dan willen ze natuurlijk net dezelfde puzzel maken, of net in dezelfde kleurboek kleuren (er liggen er wel 27 andere in die doos, maar neen ze willen alle 2 net die kleurboek) en als ze al samen lego spelen, neemt de één natuurlijk het blauwe blokje dat de andere nodig had. Meestal laten we dit gewoon waaien, na een tirade van Eyerus krijgt ze meestal toch haar zin van Abdisa. Dat valt ons wel op, als Eyerus huilt omdat ze iets wil, geeft Abdisa het haar wel. Of als hij hoort dat we 20 keer tegen haar zeggen dat ze moet eten ( ze durft al wel eens te treuzelen) dan kijkt hij eens boos naar haar en maant haar ook aan om te eten. Ergens zit daar nog een beetje Abdissa- de -grote- broer- die- voor- zijn- zusje- moet- zorgen achter.

Volgende week is het weer vakantie, dan neemt D vrij, zodat hij de kinderen kan opvangen, en in de namiddagen zullen we wel leuke dingen samen doen.

Volgende week krijgen we ook ons eerste opvolgings bezoekje van Inge, het moet voor haar ook wel leuk zijn om al die kindjes hier in Belgie te ontmoeten.

Zonder titel

Het is al weer ee tijdje geleden dat er nieuws was, maar het komt er niet altijd van om achter de pc plaats te nemen. Zeker nu D terug aan het werk is heb ik mijn handen vol als de kindjes thuis komen van school, en als ze nog op school zitten probeer ik zoveel mogelijk klusjes te doen die we gepland hadden tijdens ons verlof. Dat D terug gaat werken vinden de kinderenniet zo vreemd, zelfs als hij later thuis komt, en dus niet samen met ons eet stellen ze zich daar geen vragen bij. Maar als ze de deur horen opengaan springt Eyerus op om rond zijn nek te vliegen, Abdisa heeft het meestal iets te druk met TV kijken, en bij hem is het echt van "ik wil wel opspringen, maar dan mis ik 30 sec van xxx"
Abdisa is een TV freak, voor hem mag deze best opstaan van s'morgens tot s'avonds, en dat valt natuurlijk tegen, voor het eten kijken ze naar Samson, en Miss BG, daarna gaat de TV af, en na het eten mogen ze om de beurt een DVD kiezen waar we dan nog 30 à 45 minuutjes naar kijken voor ze naar boven gaan. Spelen lukt met momenten wel aardig, mar Eyerus haalt er steeds de gezelschapsspelletjes uit, en verwacht dan natuurlijk dat mama en papa meespelen. We maken er nu de gewoonte van om na het avondeten een spelletje te spelen, Het kipspelletje is momenteel de favoriet.
Op school gaat het nog steeds goed, het nederlands begint te komen, vorige week was Eyerus zelfs hardop in het nederlands aan het dromen. Ze zijn gek op moeke, als de deurbel gaat vliegen ze ernaartoe "Moeke ?" roepen ze dan.
De hoofdschimmel van Eyerus is nog steeds niet onder controle, ze heeft er niet echt last van, soms een beetje jeuk, maar het is wel vervelend, Abdisa heeft momenteel een beetje een verkoudheid, maar voor de rest gaat het prima met de gezondheid, ze zijn ook al enkele kilo's aangekomen.
Ze kijken nog steeds met veel ongeduld uit naar de zomer, want dan krijgen ze een fiets, met Abdisa hebben we een paar keer per week de volgende conversatie:
A: Vandaag zomer ?
Papa : Neen vandaag is het Dinsdag, het is nog steeds Winter
A: Big zon vandaag, zomer ?
Papa : Neen dit is een kleine zon, het is winter.
A: In zomer Big zon ?
Papa : Ja in de zomer is het een grote zon.
A: This no big zon ?
Papa : Neen dit is een kleine.
En 2 dagen later is het weer hetzelfde. Abdisa neemt nooit zomaar iets aan. S'avonds zegt hij soms "Morning ?"
Neen het is avond A: "No Morning" Neen Abdisa het is avond.
A: "No avond, morning" Neen het is avond, straks douche en dan in bed, s'morgens eet je cornflakes. Abdisa nog steeds niet overtuigd vraag het nog een 4tal keer of het morgen is.
En zo gaat het met alles, Vandaag zondag ? - Neen het is Maandag. en dan volgt er een 10tal minuten over en weer gepraat of het nu zondag of maandag is.