Na de lange stilte

Het is hier heel stil geweest de voorbije weken, niet dat er hier niets gebeurd is maar alles is zowat aan mij voorbij gegaan.
Wat de eerste week van september een verkoudheid was, is uitgedraaid tot een echte longontsteking. Weken heb ik het reilen en zeilen van ons gezin vanuit mijn bed gade geslagen. S'morgens de haren van Eyerys kammen was al zo'n uitputting dat ik tot niet veel meer in staat was.
De dag van de adoptie hebben we nog meegemaakt, ik voelde me toen al vrij slecht maar het was een leuke dag voor de kinderen. De school is ondertussen al weer een hele tijd bezig. Abdisa heeft al eens een weekje in het gips gelegen (na een voetbal ongeluk een klein barstje in de elleboog) en heeft ook een briefje meegekregen dat hij een stotter probleem heeft. Wijzelf merken van het stotteren niets, maar we merken wel dat zijn taal heel wat achterstand kent toz van Eyerus. We gaan in ieder geval eens praten met wat mensen, en kijken wat we eraan kunnen doen.