Ons verhaal

Voor vrienden, familie en alle mensen die meeleven in ons adoptieavontuur.

6.9.07

T'is weer voorbij


die mooie zomer (of wat het toch moest voorstellen)

en we zitten weer in het gewone leven van alledagen, niet alleen de kinderen gaan terug naar school, maar ook voor mij is alles weer (bijna) bij het oude.

Sinds maandag zitten we terug een hele dag achter ons computertje en doen we ons werk, enkel woensdag ontsnap ik één dag uit de drukte om me over te geven aan de drukte van 2 kleuters die thuis rondlopen.


De laatste weken van de vakantie hebben we echt genoten van ons gezin.

Eerst was er het bezoek aan Plopsaland samen met N&Y en hun kinderen, ze hebben ervan genoten. De echte samson zijn we dan wel niet tegengekomen, maar er waren toch wel heel wat andere figuren aanwezig. Eyerus had wel onmiddelijk door dat het niet de echte Plop was die klaar stond om met haar op de foto te gaan, want zijn mond bewoog niet.

Maar na een lange dag vol spannende en leuke attracties stond ze wel vol bewondering te dansen met Kabouter Klus in de kinderdisco.

Haar Mega Mindy pakje hadden we ook niet gevonden, maar met het masker dat we daar kochten en de Mega mindy Pyama uit de Makro is ze zeker zo content.

De atracties vielen wel in de smaak, voor Abdisa was alles leuk, Eyerus vond alles OK behalve de atractie van Piet Piraat, waar een grote boot zich in een afgrond stort; dat was voor haar toch net iets teveel van het goede.

Het weer zat ons niet echt mee tijdens de vakantie, dus dan maar eens een namiddagje Technopolis, dat ze voor sommige experimenten te klein zijn willen ze niet weten, en alles willen ze geprobeerd hebben.

Ook nog een dagje aan zee doorgebracht, Duinkerke voor deze gelegenheid (zo waren ze ook eens buiten Belgie geweest) we vertrokken met regen, maar tegen de middag kwam de zon toch af en toe piepen vanachter de donkere wolken. Voor hen was het vooral te doen dat ze in de zee konden zwemmen (toch tot aan de knieen) en kastelen bouwen, en met de vlieger spelen.

Verder hebben we nog de oogstfeesten in Mechelen meegemaakt waar onze kinderen een initiatie Hockey hebben gevolgd, het was wel leuk maar Abdisa zag rolschaatsen toch eerder zitten als sport. En een namiddagje spring kastelen op de Grote Markt van Mechelen.

De laatste week van augustus was D weer aan het werk en moest ik maar alleen dingen verzinnen, een dagje speeltuin in Kessel Lo met een vriendin en haar nichtjes, een dagje Planckendael met moeke, en een namiddagje zwemmen met moeke. En vooral dat laatste heeft indruk gemaakt, elke avond vragen ze nu aan D wanneer hij een zwembroek gaat kopen zodat we weer naar het zwembad kunnen.

De andere dagen werden al spelend, knutsellend of schilderend doorgebracht. Schilderen is zowat de lievelingsactiviteit van Eyerus, vooral de verf die licht geeft in het donker is geweldig, hun meesterwerken hangen op de garagepoort, en steeds moet het licht uit zodat ze het effect van de lichtgevende verf kunnen zien.

Zaterdag nog snel een bezoekje aan Jill gebracht (de persoonlijke kapper van Eyerus) die de haartjes van Eyerus weer leuk heeft ingevlochten, en mij dus weer een paar weken vrij geven van knotjes, staartjes vlechtjes maken.
Maandag is dan ieder van ons weer zijn eigen weg gegaan, D & ik terug richting Brussel, de kinderen naar school, dolenthousiast waren ze, eindelijk terug naar school en naar hun vriendjes. Woensdag avond hun eerste lessen rolschaatsen in de rolschaatsclub. Na 10 min. kwam Abdisa al klagen dat het niet zo leuk is. Maar pech voor hem, hij moest weer meedoen, na het anderhalve uurtje sporten had hij zijn mening wel herzien en vroeg hij al of hij vrijdag weer mocht gaan.

Bij Abdisa is alles gemakkelijk, en kan hij alles al, volgens hem kan hij rolschaatsen, en fietsen en zwemmen en schrijven en....
Wel het rolschaatsten daar kan hij inderdaad op recht staan, maar verder niks, fietsen lukt hem met steunwieltjes, zwemmen; hij heeft geen bang in het water, en kan een paar seconden onder water blijven maar zwemmen daar spreken we toch niet van. Hij is nogal zelfovertuigd van zijn eigen kunnen. Dat hij meer dan 30 min. moet oefenen gaat er bij hem niet in. Hij heeft rolschaatsen aan, en staat recht dus volgens hem is hij nu klaar om wedstrijd de rijden. Woensdag waren er ook andere kindjes die iets verder staan dan hij, en dat was dus wat tegenviel, plots merkte hij dat hij het inderdaad niet kon, en vermits hij een beetje aan de luie kant is (als het niet onmiddelijk lukt dan hoeft het niet meer) was de fun er voor hem dus na 10 min. af. In alles wat hij doet heeft hij wat extra aanmoediging nodig.
Zo werken ze vaak in kleine doeboekjes, Eyerus vliegt door deze boekjes als een sneltrein, bij hem duurt het allemaal net iets langer, minste wat er gebeurd rond hem is hij afgeleid, of hij kijkt wat Eyerus doet, of hij zit gewoon wat te dromen.

Vermits ik nu terug volle dagen werk, is moeke de opvang van dienst, ze gaat de kinderen van school halen, en eet daarna samen met hen, dit geeft haar iets omhanden, en is ze toch verplicht om warm eten te maken. Na het wegvallen van mijn vader was het voor haar best moeilijk en elke dag koken voor één persoon is inderdaad niet leuk. Nu heeft ze terug een beetje afleiding, en de kinderen zijn dol op moeke (ook op oma en opa hoor, maar die zien ze maar 1 keer per week) en voor ons is het ook prima, we moeten niet stressen om voor 18.00 te kinderen op te halen, (wat het sluitingsuur van meeste opvangen zijn)

2 Comments:

Blogger Nicole said...

Ja, het is weeral voorbij hé...mooie liedjes duren niet lang!
Fijn, dat jullie hebben kunnen genieten van jullie vakantie, het ziet er in elk geval zeer tof uit.

Liefs,
Nicole & co

07 september, 2007  
Blogger Alain en Ilse said...

ziet er naar uit dat de kinderen zich amuseren
ilse

07 september, 2007  

Een reactie posten

<< Home

Counters
Free Counter