Het dossier met bestemming Ethiopie heeft een vertraging van 3 weken.....

De laatste dagen waren we echt aan het wachten op een seintje dat ons dossier was vertrokken. Maar maandag, na de ontmoetingsavond met Mr. Bruk, werd ons verteld dat het een beetje vertraging heeft opgelopen. Het zal pas tegen eind september vertrekken.
Pfff, teleurstelling, maar toch ook weer niet, als je ziet hoe snel het kan gaan eens het dossier in Ethiopie is, dan vind ik het niet zo erg dat het onze nog even in Belgie blijft.
E & JM, (het koppel dat een paar plaatsen voor ons staat op de wachtlijst) hun dossier is vorige week opgestuurd en maandag hadden ze al een toewijzing. Waarschijnlijk zullen ze nog dit jaar vertrekken (December of misschien wel November). Dus als ik mijn grijze cellen dan in werking stel, denk ik dat we er zeker van mogen zijn dat we dit jaar niet meer kunnen afreizen.
Oeffff... dit is dan weer een geruststelling, niet dat we niet willen, of dat het echt niet zou gaan, maar we zitten al zo lang met 2007 in ons hoofd, dat het echt moeilijk wordt om de knop in ons hoofd om te zetten naar 2006.

Er waren maandag heel wat koppels in Atnwerpen om te luisteren naar Mr. Bruk, hij en zijn vrouw zijn de contact personen in Ethiopie, en zij zorgen voor al het papierwerk daar. Hij heeft ons verteld wat er allemaal gebeurd eens het dossier bij hem is, hoe het eraan toe gaat in de weeshuizen, en een beetje algemene informatie. Later konden de koppels die reeds een toewijzing hadden nog even met hem bijpraten.
Wij hebben die avond K&F terug gezien, zij zaten samen met ons in de voorbereidingscursus. Bij elke bijeenkomst zie je wel iemand die je kent, en de gezichten zijn ook vaak dezelfde. Eigenlijk zouden we allemaal een naamkaartje moeten dragen, want er zitten daar heel wat koppels uit de yahoo praatgroep, maar je weet natuurlijk niet direct wie wie is.

Dus .... wij wachten nog even verder, en schuiven een plaatsje op naar nr. 3

Dank u, Merci, Thanks.....

Toch even een kleine vermelding voor onze schenkers, P & L.
Vorig weekend belde P (vriend van D) ze waren volop aan het zolder ruimen (wat doe je anders met dit druilerig weer) en er stonden een paar dozen op ons te wachten.

Het (pas in luchtballonblauw geverfde) kamertje staat al aardig vol met kinderspeelgoed en dozen met kleedjes. Dit zet je toch weer aan het dromen, bij elk kleedje vraag je je af, zou onze dochter mooi staan met dit kleurtje ? Het zijn echt superleuke schattige dingetjes, waar wij (vooral mama & de dochter(s)) veel plezier zullen aan beleven.

Ondertussen hou ik ook een extra oogje op mijn mailbox, er werd wel gezegd eind augustus, begin september, maar we hebben in het verleden ook altijd al veel geluk gehad dat een beloofde datum met een paar weken was vervroegd, dus waarom nu dan niet ?

Nu de kamer is geschilderd ben ik toch weer wat tot rust gekomen, het grote werk zit erop, de afwerking (muurschildering) en het inrichten met meubeltjes houden we tot na de toewijzing.

Bijna.... maar nog niet helemaal

Vorige week werd het me teveel, er werd weer kwistig gestrooid met toewijzingen, en wij hadden nog geen nieuws ontvangen over ons dossier.

Wel het is bijna in orde, maar vermits de vertaler op verlof was, lag het even stil. Tja, iedereen heeft recht op verlof he,

Volgens de laatste info zal ons dossier eind augustus, ten laatste begin september vertrekken naar Ethiopie. En dan wordt het echt bang afwachten, want dan kan elk telefoontje een toewijzing zijn. We hopen nog altijd in stilte dat we dit jaar nog zo'n telefoontje mogen verwachten. Maar niets of niemand garandeerd ons dit.

En ik zit ook nog steeds op mijn achtbaan, er zijn dagen dat ik alle tijd van de wereld heb, en helemaal niet denk aan adoptie en al die dingen er rond, en dan zijn er weer dagen waar ik flip, waar ik compleet in paniek raak omdat de kamer nog niet in orde is, omdat de nieuwe eetplaats wel eens kan geleverd worden als we weg zijn, omdat ik nog steeds geen idee heb of we al dan niet een adoptielijst gaan leggen (en waar) omdat ik niet exact weet welke papieren er voor wat moeten ingevuld worden, (adoptie verlof, inschrijving mutualiteit, inschrijving kinderbijslag, ouderschapsverlof, inschrijving in het bevolkingsregister.....) omdat .... omdat .... omdat ....
Na elk gesprek met een vriendin krijg ik weer een nieuwe twijfel aanval. En na zo'n aanval ben ik niet te genieten, en arme D krijgt dan de volle lading ;-)

Gelukkig waait dat flipmoment ook weer over, en denk ik even later, waar maak je je druk over, je dossier is nog niet eens vertrokken. Ik heb weer iets bijgeleerd, af en toe kan ik best een stresskonijn zijn.