1 jaar

Vorig jaar op deze dag kregen we onderstaand berichtje

Beste familie,
Het dossier van jullie kinderen is gisteren op 5 december voor de rechtbank verschenen. Alles is goed verlopen. Jullie zijn nu officieel ouders. Bruk kan nu de nodige documenten gaan aanvragen. Hij heeft een gunst van de rechter gevraagd en normaal gezien mag hij morgen het vonnis gaan oppikken.
Daarna moet hij nog de geboorteakte aanvragen en alles laten vertalen. Bruk heeft me beloofd om zijn uiterste best te doen om alles zo vlot mogelijk te laten verlopen. We hopen dat jullie dit jaar nog zullen kunnen vertrekken.
Dit is grotendeels afhankelijk van diensten zoals MOWA en buitenlandse zaken in Ethiopië. Als alle diensten werken zoals het hoort is het haalbaar om te zeggen dat jullie kunnen vertrekken eind december zoniet wordt het een week of 2 uitgesteld.

We zijn dus al 1 jaar ouders van onze 2 spruiten, en wat is de tijd gevlogen. Soms is het moeilijk te geloven wat er vorig jaar allemaal in deze periode is gebeurd. Ik weet dat het een enorme emotionele rollercoaster was, niet alleen de adoptie maar ook de gezondheidstoestand van mijn vader.


Met de kinderen gaat alles prima, er komen best wat spannende weken, (Sint kerst, nieuwjaar Ethiopische Kerst)
Gisteren was het moeilijk beslissen wat er allemaal in de schoen moest voor de sint.
Eyerus besloot om het volgende te geven, een wortel, suikerklontje en een boterham voor het paard, een sigaar en glas wijn voor de sint en zwarte piet kreeg een plakje cake en een flesje chocomelk. Abdisa bedacht dat de sint wel een bifi worstje luste en een biertje, een stuk chocolade en cake voor Piet, en voor het paard een wortel en suikerklontje.
Reeds om 16.00 stond de schoen van Eyerus klaar, daarna wilde ze absoluut nog wat liedjes zingen voor de Sint, voor één keer mochten ze wat extra op de computer om samen sinterklaas liedjes te zingen. Ook het bedverhaaltje ging over de Sint. Abdisa lag onmiddelijk in slaap, maar Eyerus heeft het tot 22.00 uigehouden, ze hoorde 'Tripel Trapel Tripel Trap'

Vanmorgen toen ze opstonden wisten ze niet wat ze moesten verwachten, en de eerste seconden keken ze raar naar de open haard waar snoep in lag en allemaal dozen errond.
In het snoepmandje stak ook een brief van de Sint, om hen te vertellen dat ze heel flink waren maar dat Eyerus s'morgens wel goed moest eten en haar tanden poetsen (wat ze soms niet wil) en dat Abdisa een beetje minder TV moet kijken en niet mag liegen tegen mama & papa.

Dat liegen van Abdisa is echt wel een probleem, de reden waarom hij liegt is dat hij probeert te bedenken welk antwoord we willen horen, het gaat over de domste dingen.
Over een koekje dat niet lekker is, maar dat hij toch heeft opgegeten, later op de avond komen we eigenlijk te weten dat hij dat koekje niet heeft opgegeten maar aan een ander kindje heeft gegeven en daarna aan Eyerus haar andere koekje heeft gevraagd.
Over een boterhammen doos waar geen enkele boterham uit verdwenen is. Eerste versie is dat de juf hen niet naar de eetzaal heeft gebracht ( en dan frons je onmiddelijk natuurlijk) uiteindelijk komt het verhaal naar boven, dat hij heeft zitten spelen met zijn vriend, en dus geen hap had gegeten toen het belsignaal ging.
Hij is bang om straf te krijgen, jammer genoeg komen zijn leugens uit, en krijgt hij net straf omdat hij gelogen heeft, niet omdat hij zijn koekje weggeeft of omdat hij zijn boterhammen niet opeet.

Hoe langer ze hier zijn, hoe meer je het verschil merkt tussen hen 2, Abdisa is heel dromerig en een echte treuzel aan tafel, zit wat te prikken in zijn bord en zegt dan ineens "Ik heb ook blauwe sokken" Waar dat dan vandaan komt ? Geen idee hij zit in zijn hoofd aan vanalles te denken en dan floept hij er zo een zin uit.
Hij speelt ook meer en meer (wat zeer possitief is, hij heeft echt moeten leren spelen) en als hij speelt hoor je echt hoe hij zijn fantasie gebruikt, en dat zijn taal zeer goed is. Maar als hij tegen iemand moet praten gaat het iets moeilijker, hij vindt de woorden niet direct en denkt lang na voor hij antwoord geeft.
Eyerus is dan weer een tatterwater dat het niet mooi is, soms vragen we haar om eens 5 min. te zwijgen, wat haar echt niet lukt. Nu heeft ze sinds zondag op het Sinterklaasfeestje van D's werk een babypopje, als het popje slaapt (wat bijna altijd is) moeten we allemaal stil zijn, zo zwijgt zij nu ook af en toe (oef)
Ze kan wat mider goed alleen spelen, meestal moet mama meedoen, en als ik ga koken laat ze haar speelgoed staan en komt ze mee koken. Een echt mama's kindje.