Ons verhaal

Voor vrienden, familie en alle mensen die meeleven in ons adoptieavontuur.

4.6.07

Druk weekend eist zijn tol

Het voorbije weekend was best druk, zaterdag moesten de gebruikelijke huishoudelijke taken gedaan worden, ook nog D's auto naar de garage brengen, boodschappen doen, wassen, plassen, poetsen. En zondag was weer een heel dagje op stap. De poezen waren hier niet zo gelukkig mee, dat er niemand aanwezig was voor een knuffel.
Rond 10.30 vertrokken naar Plankendael om samen met een groepje van de yahoo praatgroep kennis te maken. Gezellig, en de kinderen vonden het leuk, lekker rondlopen met andere kinderen, Eyerus is weer een patat gegaan, maar dat zijn we ondertussen wel gewoon van ons onstuimig ding. Toen ik haar vrijdag op school ging halen, zat ze er heel sip bij, Dikke lip, dikke buil op het voorhoofd, geschaafde wang, geschaafde neus. Tja ze was gevallen op haar hoofd, natuurlijk is het nooit omdat ze een beetje wild is, het is altijd wel "ander kindje pijn gedaan" maar er waren geen p(b)otten gebroken dus... ook ik Plankendael bleef het bij een geschaafde elleboog. Jammer dat we niet de hele dag konden blijven, het was mooi weer en leuk gezelschap, maar er stond ook nog een schoolfeestje op het programma. Op de school wordt er geen klassiek feest gehouden, waar elke klas een nummertje opvoert, je kan er terecht voor een hapje en een drankje en voor de kinderen is er animatie, springkastelen, draaimolens, eendjesvissen, avonturenparcours, en dit alles wordt dan opgeluisterd door de plaatstelijke fanfare. Het was dus een drukke vermoeiende dag, vooral omdat Eyerus zondag al weer om 7.00 wakker was. Abdisa die ligt graag in zijn bed, en die kan in het weekend wel wat langer slapen, maar zij ? In de week moeten we haar om 7.00 uit bed dragen, en loopt (of strompelt) Abdisa naar beneden, maar in het weekend is de juffrouw om 2min. over 7 klaar wakker, en ligt Abdisa nog lekker te slapen.
Gisteravond waren ze wel alle 2 doodmoe, en lagen nog geen 5min later in slaap.
Vanmorgen was Abdisa (voor de verandering) eens klaar wakker, maar Eyerus ging nog slechter als anders, ze begon dan ook te huilen, en zei "auw in mijn buik" na de eerste hapjes cornflakes liep ze naar toilet, en moest ze overgeven. Tja ik denk dat gisteren een beetje teveel van het goede was, een ijsje, frietjes, cola.... dat is haar buikje niet gewoon, dus is mama vandaag maar thuis gebleven van het werk. Gelukkig dat ik van thuis uit kan werken, en dus niet echt een dag verloren ben. De 3 volgende dagen zit ik op cursus en wordt onze routine heel even door elkaar gegooid. Het zal voor mij ook raar zijn om een hele dag weg te zijn. Morgen en dinsdag is de papa van dienst, en donderdag zorgt moeke dan voor de opvang.

Erzijn ook weer een paar toewijzingen geweest, hoewel we er niet meer midden in zitten, probeer ik het toch een beetje te voglen, voor ons lijkt het al een eeuwigheid geleden dat we in die situatie zaten, maar de kinderen zijn nog geen 5 maand bij ons, en exact 1 jaar geleden gaven we al onze documenten aan Erika zodat ons dossier kon samengesteld worden. Ik herinner me nog wel de stress rond de legalisering van al die handtekeningen, maar het lijkt nu zo ver weg, en zo onbelangrijk.

Eyerus is een echt aapje, alles wat mama doet, moet ze ook doen, ze zit momenteel naast me, en zit volop te typen op de laptop, "Mama doen, ook Eyerus doen zo" haar tekst is niet echt leesbaar maar ze probeert toch het ritme te volgen waarmee ik hier op de pc bezig ben. De buikpijn is alweer vergeten, morgen kan ze weer naar school, Ik denk dat ze eigenlijk geniet van haar dagje niet school, ook al moest ze heel de voormiddag in haar bedje blijven (als je echt ziek bent moet je in je bedje blijven, anders kan je ook naar school) ze is rustig blijven liggen, een beetje in een stripverhaal lezen, tot ik gedaan had met mijn werk, en we samen een boterhammetje konden eten.

2 Comments:

Blogger Nicole said...

Het lijkt er op dat alles wel helemaal in de plooi aant vallen is!!
Als ik jouw verhalen lees, begint het te kriebelen en wil ik zo snel mogelijk onze zoon gaan halen.
Maar we zullen nog eventjes geduld moeten hebben!

Liefs
Nicole

04 juni, 2007  
Blogger Alain en Ilse said...

tof dat we jullie verhalen kunnen blijven volgen

nog veel plezier met je kinderen

ilse

04 juni, 2007  

Een reactie posten

<< Home

Counters
Free Counter