Ons verhaal

Voor vrienden, familie en alle mensen die meeleven in ons adoptieavontuur.

25.4.07

De vakantie is weer achter de rug, en deze hebben we afgesloten met een bezoekje aan de Zoo, samen met S en haar 2 zoontjes. Het was zalig weer, en om geen parkeerproblemen te hebben zijn we met de trein geweest. Dit was al een avontuur op zich, ze konden vanuit de trein ons huis zien staan (wel ver weg, en eigenlijk alleen het puntje van het dak) Eyerus en Abdisa wilde vooral, Olifanten, aapjes en pinkiwinks zien, de olifanten waren volop aan het zand scheppen, en er was zelfs een kleintje bij, de aapjes waren wat minder actief, en de pinguins ware volop aan het zwemmen.
Maar ook de giraffen, en de zebra's vonden ze geweldig, en al die vissen, en zeehonden, wat ze nog nooit hadden gezien. Om er dan maar direct een hele speciale dag van te maken zijn we s'avonds nog gaan eten in de Quick, tja niet echt gezond verantwoord eten, maar het kan toch is smaken.

Maandag waren ze dan alle 2 terug klaar om naar school te gaan, Abdisa mocht dinsdag zijn fiets meenemen, en Eyerus woensdag. Daar keken ze alle 2 echt naar uit. Jammer genoeg kreeg Eyerus maandag een briefje mee, dat er 2 stageires les gaven, en er dus die week geen fietsdag was. Domper op heel de situatie, en woensdag met een heel lange lip, en traantjes naar school.
Vrijdag kreeg ik een telefoontje van de Juf, Eyerus was gevallen, met haar hoofd op de bank, en zat helemaal onder het bloed, dus snel haar gaan ophalen van school. Het bleek gelukkig allemaal best mee te vallen, en zo had ze eens een namiddagje alleen met mama (wat ze heel leuk vond) en mama kon eens voelen hoe het was met maar 1 kindje in huis ipv 2. (toch een pak rustiger)
Zondag was het mijn verjaardag, en hebben ze uit volle borst "Lang zal hij lieve" gezongen, dat het "zij" moet zijn, en niet "lieve" maar "leve" is dat hebben ze nog niet door.
Het nederlands gaat echt wel goed, maar alles is nog steeds "in", Brood in de tafel, parel in de nek, in de voetjes naar moeke, in de fiets rijden,..... en alles is ook van ipv voor. 'Tekening van Eyerus van Mama ( soms best verwarrend)
Abdisa begint eindelijk ook te vertellen wat ze op school hebben gedaan, en hij heeft ook al eens straf moeten zitten. "Alleen 1 keer, Abdisa praten met Zenn en Juf An zeggen oesjt"
Oesjt is hun taaltje voor stil zijn, dit komt nog van het Hamaars. Zo is het voor Eyerus een beetje vreemd dat er een kindje Leila noemt, want Lela betekend in het Hamaars "ander".

Soms zoeken ze nog naar woorden in het Hamaars, en dan zegt Abdisa "K'weet het niet meer" ze verleren het echt, zo wordt de CD's die we uit Addis meebrachten ook niet meer echt beluisterd, ze hebben veel liever K3, Samson of Plop liedjes. En waar ze de eerste dagen uit volle borst meezongen met de Ethiopische muziek, merk je nu dat het niet altijd meer lukt.

Ze zijn wel een beetje in de war, omdat we altijd gezegd hebben, dat we in de zomer van alles gingen doen, en nu is het echt warm en veel zon, en toch is het geen zomer. Tja, wie had nu kunnen denken dat we April al zomertemperaturen zouden hebben ?

Ze kijken ook volop uit naar dit weekend, want dan gaan we op bezoek bij onze medereizigers E&JM, ze zitten al weken te zeggen dat "Zaterdag na mama verjaardag gaan we naar..." Ik ben wel eens benieuwd om de andere kindjes te zien, en hoe zij het hier stellen, en wat de kinderen zoal samen gaan doen, welke taal ze gaan spreken..

Verslagje van ons bezoek volgende week.

1 Comments:

Blogger Nicole said...

Een gezinnetje waar véééél nieuwe dingen te ontdekken zijn!

Groetjes,
Nicole & co

28 april, 2007  

Een reactie posten

<< Home

Counters
Free Counter