1 Maand

Een klein verslagje deze keer.
De resultaten van het tropisch instituut zijn binnen, en onze 2 kinderen zijn gezond en wel, Eyerus heeft wel een Amoebe, maar dat is op te lossen met een paar pilletjes (90% van de kindjes hebben dit beestje in hun darmstelsel)
De botscan bracht wel een verrassing, zo zouden ze beide ongeveer 1 jaar jonger zijn dan de opgegeven leeftijd, wat volgens ons zeker niet klopt, Abdisa schatten we eerder wat ouder dan jonger.
Ze gaan ondertussen 2 weekjes naar school en dat verloopt prima.
Vooral Abdisa is in deze maand enorm opengebloeid, hij probeert ook zijn verhaal van voor Kids Care te vertellen, het is soms wel wat puzzelen maar we kunnen ons een beetje een beeld schetsen van hoe hun leven was. Voor de rest is hij ook open gebloeid, hij voelt zich hier echt thuis en op zijn gemak.
Iets wat ik altijd al vergeten te vertellen ben hier, is dat bij Abdisa de huig is weggenomen (het lelletje achteraan de mond) blijkbaar gebeurd dit wel meer bij Afrikaanse kinderen, waarom dit wordt gedaan is niet echt duidelijk, maar ik had het nog nooit gehoord. In ieder geval heb je dat lelletje niet echt nodig.
Eyerus heeft nog regelmatig haar huilbuien (voor een niemendalletje) en kan soms een heel drama verkopen voor het eten, maar daarna zit ze toch aan tafel om te eten. Ze is echt een manier aan het zoeken om toch haar zin te krijgen. Ze leert nu wel dat huilen haar niet geeft wat ze wil, en dat ze toch maar beter doet wat we vragen (aan tafel komen zitten, tandjes poetsen, kleedjes uitdoen) zonder daar eerst een kwartier over te jengelen.
Het gaat elke dag beter, en het begint ook als gewoon aan te voelen dat deze 2 mensjes nu tot ons gezin behoren.