Ons verhaal

Voor vrienden, familie en alle mensen die meeleven in ons adoptieavontuur.

12.11.06

Rustpauze

Eindelijk eens een rustig weekendje. Vrijdag was het nog hollen en rennen, maar zaterdag & zondag even terug tot rust komen.
Vrijdag dagje verlof, op de planning stond, paspoort ophalen, naar Antwerpen tropisch instituut voor spuitjes, kapper en dan Ikea. Alles liep vlot tot we om 14.00 het Tropisch instituut binnenliepen, de wachtzaal zat reeds stampensvol, en de stoelen in de gang waren ook al voor de helft ingenomen. Dit zag er niet goed uit. Inderdaad wachten, maar daar zijn we ondertussen wel goed in geworden. Dan maar even de kapper gebeld dat ik er niet zou geraken, en de afspraak verzet naar volgende week. Uiteindelijk viel het nog wel mee en stonden we om 15.20 weer buiten, prikje gele koorts, polio en Hepatitis voor mij, en D kreeg een extra coctail polio, tetanus & dyfterie. We hadden ons wel wat misrekend met de afstand (of t'is te zeggen D had het een beetje onderschat) toch een fikse wandeling van een 40 tal minuutjes naar het station.
Daarna richting Zaventem naar Ikea, ik had me aan een geweldige drukte verwacht, maar dit viel enorm goed mee. Bedjes, lattenbodem, (matrasjes hoeven we niet want die heeft ons mama nog in reserve) donsdeken, hoofdkussen en dan al die kleine prulledingen waar je niet kan aan weerstaan.

Vrijdag zat erop, rond 20.00 waren we thuis en uitgeteld. Zaterdag, eindelijk is geen rendag, gewoon thuis, poetsen, opruimen en de Ikea koopjes in elkaar knutsellen. D had in geen tijd de bedjes in elkaar.
Het blijft toch een raar gevoel, de bedjes staan er, de kleerkast raakt gevuld, de ladenkast krijgt er ook regelmatig wat bij. Vrienden geven al cadeautjes ( bedankt C voor die superlieve Leeuwtjes) en er is niets, het enige wat we hebben is één A4 papiertje met hun naam. Dit ene papiertje is voor ons het enige concrete "ding" dat ons houvast geeft. Ik weet niet hoe vaak ik het al in handen heb gehad om het eens door te lezen. Alsof ik me telkens opnieuw moet overtuigen dat het echt is, dat wij in 2007 echt mama & papa worden.
Vandaag (zondag) een echt lui lekker niks doen dag.... misschien één van de laatste ;-)


Counters
Free Counter