Pffffffff

Wat een zomer, er wordt de laatste dagen heel wat afgepuft. Volgende week een paar dagen verlof om nog wat klussen te klaren. Eigenlijk stond er op de planning "Zolder isolatie" maar onze zolder is ongeveer te vergelijken met een piza-oven, ik denk dus niet dat er daar veel werk zal verzet worden tijdens ons verlof.

Stilletjes aan gaan we toch al een beetje de kinderkamer op zijn plaats zetten, alle meubels die er niet moeten staan verhuizen naar de andere kamer, en de meubels die blijven staan (kleerkast en ladenkast) op de juiste plaats zetten. Daarna nog eens diep nadenken over het kleurtje dat we op de muur willen zetten (we hadden gedacht aan een oranje achtige kleur) We willen in ieder geval dat die kamer zo goed als af is, dat we daar niet in 7 haasten moeten aan beginnen als we een toewijzing krijgen. We zullen nog wel genoeg te doen hebben op dat moment.

Ik zit in een enorme rollercoaster, de ene dag lijkt alles nog ver weg en lijk ik alle tijd te hebben, de volgende dag begin ik weer te flippen en denk ik tijd te kort te hebben. Het niet onder controlle hebben van de situatie is enorm stresserend. Je hebt totaal geen invloed op de stand van zaken, er is niets dat je kan doen om iets te laten gebeuren.

De voorbije weken zijn er een 10 tal toewijzingen geweest, dit wil zeggen dat we opschuiven in de lijst maar we blijven op dezelfde plaats staan van de sibling lijst. Dus eigenlijk is er geen verandering voor ons. Dus ergens krijg je hoop en zie je voortuigang maar eigenlijk is er niets..... Het is heel verwarrend om het uit te leggen, en jullie zullen wel denken wat wil ze nu zeggen.