Life goes on

Na de vakantie weer aan het werk, toch weer even in het ritme komen van vroeg opstaan en filles trotseren.
Gisteren kreeg ik plots een heel vreemd en akelig gevoel.
Onze (toekomstige) kinderen leven momenteel nog in Ethiopie en plots bedacht ik me dat zij misschien nog wel bij hun mama en papa wonen. Dat zij vandaag nog gelukkig zijn bij hun ouders. Een akelig gevoel, want dit zou betekenen dat zij in de nabije toekomst hun ouders zullen verliezen....... Brrrrr.
Dus ik hoop maar dat ze reeds in een weeshuis zitten. Maar dat is dan ook weer niet de meest aangename gedachten, want ze zullen er nog een hele tijd zijn.

Vreemd gevoel, je weet dat ze reeds bestaan maar je kan je niet voorstellen in welke omgeving ze nu opgroeien.