Van boemeltrein naar TGV

En plots gaat het supersnel. 11/4/2006 sturen we een kopie van het vonnis naar Kind&Gezin, en vandaag 18/4 krijgen we al een telefoontje van Ray of Hope. Vrijdag (de dag voor mijn verjaardag) gaan we voor ons intake gesprek.
Het leven kan toch raar lopen he, vorig jaar met Pasen hadden we 2 enorme tegenslagen, onze laatste ICSI poging mislukt, en onze poes Sjiru die we jammer genoeg moesten laten inslapen
Dit jaar is Pasen de brenger van geluk.
Door deze plotse versnelling heb ik bij momenten paniekaanvallen. Niet dat ik echt begin te flippen, maar er schiet zo nu en dan toch een "OEI" door mijn hoofd. Al die tijd was adoptie een ver-in-de-toekomst project en nu wordt het plots allemaal tastbaar.
Volgens goede bronnen zou de toewijzing ook wel eens heel snel kunnen komen, en zit de kans erin dat we dit jaar een kerstkalkoen voor 4 personen kunnen aansnijden. Dit is sneller dan verwacht en aan dat idee moet ik nog even wennen. Tot kort hadden we steeds zomer 2007 in gedachte, maar het kan dus winter 2006 worden. Diep ademhalen en rustig blijven probeer ik me voor te houden, maar ik kan het niet laten om weg te dromen, kleedjes kopen, kamer inrichten, meubeltjes kopen, en boeken over peuter & kleuters..... ik weet wel wat ik in mijn reiskoffer zal meenemen als strandlectuur.