Reisverslag

Terug thuis, en het is nog wennen aan de nieuwe situatie, maar toch even een verslagje van onze week in Ethiopië.

Donderdag 4/1/2007
Na een korte slapeloze nacht om 5.00 u. richting luchthaven, we waren er nog maar een paar minuten toen we E & JM tegen het lijf liepen, onze reisgenoten. Check in van de bagage zonder problemen, en dan nog wat rondslenteren tot we kunnen vertrekken.
Maar.... door het slechte weer in Amsterdam heeft onze vlucht een uur vertraging, normaal geen probleem, we landen om 10.00 in Amsterdam en hebben dan nog een klein halfuurtje om onze vlucht naar Addis te nemen. Exact om 10 uur zet het vliegtuig wiel aan grond, maar begint het dan nog een tochtje op de luchthaven rond te rijden, daarna nog in de bus, als we het gebouw eindelijk bereikt hebben staat er op de borden te lezen "Gate Closing" We proberen nog, maar worden ook nog aan de paspoort controle tegengehouden, E & JM lopen alvast voor, maar als we aan de gate komen is er van hen geen spoor meer. Hebben zij dan toch nog de vlucht gehaald ? Neen dat kan niet ze zouden niet vertrekken zonder ons. Dan maar naar de Transfer balie, waar ze ons hopelijk een nieuwe vlucht kunnen boeken. Enkele minuten later komen E & JM daar ook toe.
Nieuw vluchtschema, om 17.00 naar Parijs en vandaar om 22.30 naar Addis Ababa, geen probleem de bagage volgt ons.
Als we uiteindelijk om 7.20 landen in Addis Ababa staan we ter vergeefs te wachten op onze bagage, niks noppes zero koffers rollen er van de band. Het heeft geen zin te blijven wachten, dus formuliertje ingevuld en weg. In de inkomst hall staat iemand van het hotel ons op te wachten. Na een 20 tal minuutjes komen we eraan, we krijgen direct de boodschap mee dat Mr. Bruk rond 10.30 ons zal komen ophalen. We hebben nog net de tijd om ons een beetje op te frissen, de camera te nemen, en de 2 pluche beestjes voor de kinderen die gelukkig in de handbagage staken.
Een ritje van nog geen 10 min. brengt ons naar Kids Care, De grote poort wordt geopend en we lopen er naar binnen, er gaat zoveel door je heen dat je wel rondkijkt maar eigenlijk niets ziet. Mr Bruk verteld ons dat de kindjes eraan komen en dat we zelf naar hen toe moeten gaan, en inderdaad achter ons staan 4 prutskes met grote ogen naar ons te kijken. Abdisa herkennen was geen probleem, hij was de enige jonge, maar ik moest toch 2 keer kijken naar Eyerus en het dochtertje van E & JM. Mr. Bruk zorgde voor wat fotomateriaal en daarna bezochten we eerst het klasje van de kinderen waar Eyerus ( je spreekt het uit als Jaroes) het alfabet, de dagen van de week, kleuren, maanden afdreunde, en daarna nog even wat tellen, ook de andere kindjes lieten ons zien wat ze geleerd hadden, daarna nog een bezoekje aan de slaapkamers, afscheid nemen van de verzorgsters, en terug het busje in naar het hotel.
En zoals iemand al op deze blog vermelde Eyerus wordt inderdaad door de andere kinderen Gifti genoemd, dit is blijkbaar haar troetelnaam.
In hotel allemaal samen gelunched en daarna de kindjes even in bed gestopt voor hun middagdutje. Rond 16.00 een kleine wandeling naar een winkeltje waar we wat toilet spullen konden kopen.
Zaterdag 6/1
Onze bagage zou aangekomen zijn, dus de mannen vlug naar de luchthaven, terwijl de mama's buiten met de 4 kinderen wat speelde. Ik had het extra moeilijk, je vewacht zoveel en niks tegelijk en dan gebeuren er toch dingen die je niet verwacht, een stevige hoofdpijn helpt natuurlijk ook niet. Ik vroeg me toch af "Waar zijn we aan begonnen, wat moet ik met die 2 kinderen" maar al eve snel ging deze gedachte ook weer weg, er was gewoon geen tijd om te piekeren de 4 klein mannen liepen in en uit het hotel dus focus houden was de boodschap.
Tegen de middag waren de mannen terug, zonder bagage.
We wilde nu toch wel eens een proper T-shirt aantrekken, en ook de kinderen iets nieuws aandoen. Dus na hun middagdutje terug naar de stad, deze keer met taxi. Het was supper druk, kerstavond stond voor de deur en het leek wel of heel Addis Ababa nog aan het shoppen was.
Vandaag in het hotel restaurant een speciaal feestmenu, en daarna de kinderen in bad, wat ze geweldig vinden.
Zondag 7/1
Onze bagage zou zaterdag avond geland zijn, dus de mannen nog eens naar de luchthaven, en de mama's weer buiten met de kinderen. Deze keer hadden ze meer geluk en hadden ze de bagage te pakken gekregen, opluchting alom eindelijk eens verse kleren.
Abdisa voelt zich vandaag niet lekker, hij heeft al een paar huilbuien gehad en met een beetje vertaalhulp van de poetsvrouw komen we te weten dat hij keelpijn heeft. Mr. Bruk gebeld of we naar de dokter kunnen. Dat is natuurlijk een probleem het is zondag en kerstdag, maar toch staat er 15 min. later een taxi voor het hotel die ons naar het hospitaal brengt, ook E gaat met hun jongste dochterje mee. 150 Bhir armer (15 euro) staan we na een dik halfuurtje weer op straat met medicijnen.
S'avonds was er weer een huilbui van Abdisa, deze keer kwam de kelner ons ter hulp voor vertaling.
Maandag 8/1
Deze morgen kwam Mr. Bruk even langs om een paar zaken te regelen, en een paar uitstappen voor ons te plannen. Om 10.00 uur staat ons privé busje voor het hotel met 3 jonge Ethiopiers die rond ons blijven hangen als echte bodyguards, ze brachten ons naar een pretpark voor de kinderen, niets groot hoor meer een vaste kermisatractie, maar de kinderen vonden het natuurlijk fantastisch en we kregen ze ook niet zo eenvoudig uit het reuze springkasteel.
Vandaag was het Eyerus haar dip dagje, een pruillip en huilbui omdat ze geen Enjara kon eten die middag, daarna omdat ze geen banaan kreeg, omdat ze niet wilde slapen, en na het dutje ging het nog niet beter, het ene moment schaterlachen het andere moment huilen.
Tijdens het avondeten dan toch haar enjara gekregen en daar waren alle kinderen enorm gelukkig mee.
Deze avond krijgt Eyerus ook een pamper aan, want de voorbije 2 nachten hield ze het niet droog dus beter voorkomen.
Dinsdag 9/1
Vandaag een lange uitstap naar een warm water bron resort. Wel een eindje rijden maar zo zie je toch ook iets anders dan het hotel en de omgeving. Het was al tegen de middag toen we er aan kwamen. Eerst de aapjes eten geven, de aapjes komen hier gewillig brood en banaan uit je hand eten. En als ze niet genoeg hebben schieten ze gewoon in razende snelheid op je bord af en pikken de aardappels van je bord. Hilariteit alom natuurlijk toen dit gebeurde, een tweede aap deed dezelfde aanval en ging er met een broodje vandoor. Daarna een frisse duik met de kinderen in het zwembad, ook al ben ik geen grote zwemfanaat dit was geweldig. Eyerus is een echte rat in het water, Abdisa vond het wel leuk maar speelde iets meer op zeker en hield zich stevig vast. Daarna terug richting hotel met een tussenstop in een speeltuin waar Eyerus niet van de schommel weg te halen was en Abdisa helemaal in de ban was van de wip. Een lange dag, en na het avondeten vielen de kinderen dan ook als een blok in slaap.
Woensdag 10/1
Vanmorgen terug bezoek van mr. Bruk voor de vliegtickets te regelen, nog geen paspoort voor de kinderen, het visum was nog niet in orde, iets met een defecte printer op de ambasade. Rond 10.00 stond ons privébusje met 3 bodyguards terug klaar aan het hotel om te shoppen, eerst naar de mercato, een soort overdekte markt soeks achtig, massa's volk en 10tallen vriendelijke Ethiopiërs die je willen helpen, een paar soeveniers voor de kinderen en daarna naar een 2de stop een muziekwinkel waar we wat Ethiopische cd's kochten van zowel traditionel als nieuwere pop muziek. Derde stop een winkelstraatje in de buurt van het Postkantoor waar we ook nog wat soeveniers kochten. daarna een lunch in View Point een top klas restaurant waar je een prachtig zicht hebt op de stad. Na het middagdutje nog iets gedronken op het dakterras van het hotel, avondeten, een bad en bed.
Donderdag 11/1
Vandaag de grote dag, de dag dat we naar België vertrekken, samen met de bodyguards gaan we nog even in de stad voor schoentjes voor Eyerus en daarna naar een speeltuin in één van de grotere hotels.
Lunch bij mon Amour, een eerder europees dan Ethiopische eethuisje waar je met een club sandwich een half leger kan voeden.
Een middagdutje en dan gaan we koffers pakken, hun nieuwe kleren aan en dan nog even naar het dakteras voor een limonade en wachten op Mr. Bruk, want de paspoort is nog niet in orde.
Rond 19.00 komt hij eraan met al de nodige documenten, we kunnen gaan eten, een laatste maal enjara voor de kinderen en rond 20.00 vertrekken we naar de luchthaven. Deze keer verloopt alles vlot, geen vertraging, geen verloren bagage, we landen stipt om 8.00 in Zaventem en om 9.00 zijn we in Car hotel om de wagen op te halen.

Een vermoeiende reis met hoogtes en laagtes, zowel bij ons als bij de kinderen, je voelt je soms zo hulpeloos als je kind weent en je hem niet kan troosten. Op sommige momenten zijn ze heel speels en vrolijk dan weer sluiten ze zich gewoon af en kijken je niet aan, reageren niet als je hen aanspreekt.
de eerste dag thuis verliep veel beter dan verwacht, ze waren vrolijk, blij en eten was geen probleem. De 2de nacht was iets moeilijker, beide hadden een stevige huilbui, maar een uurtje later waren ze dan toch in slaap.
Het is nu meer zij die moeten wennen aan de situatie, het nieuwe huis, de blanke mensen, het eten, de gewoontes....

Binnenkort vervolg op dit verhaal.
(als er typfouten staan gelieve me hiervoor dan te excuseren, één oog op het keyboard en en andere op de kinderen is niet zo evident, maar ik wilde jullie toch al wat meegeven van onze reis, en foto's volgen nog.)