1 week Belgie

We zijn al weer een week in België, er zijn momenten waar ik de muur zou oplopen en er zijn ook heel veel leuke lieve momenten.
Beide kinderen hebben hun karaktertje, en dat moeten we beetje bij beetje ontdekken.
Abdisa is papa's vriend, hij kan soms even rechtspringen om dan D om de nek te vliegen, hij is ook de moeilijkste eter, voor elke maaltijd gaat een heel ritueel van pruillip, eten wegduwen, niet willen eten, mokken en uiteindelijk neemt hij toch zijn bord en eet hij dit flink leeg. Gisteren was het erger dan anders, geen balletjes in tomatensaus en aardappelpuree voor hem. OK hij wil niet eten, dan hoeft dat niet. Natuurlijk was hij een uur later aan het pruilen voor eten, we hebben toen duidelijk gemaakt dat eten gebeurd rond de tafel met heel het gezin. Een stevige huilbui tot gevolg maar vandaag ging het eten plots een stuk vlotter. Zo tast hij zijn grenzen wat af, en proberen wij deze grenzen vast te leggen.
Eyerus is dan weer mama's baby, ze doet niets liever dan rond mijn nek hangen, ze kan heel flodderig doen, maar heeft ook haar huilbuien, zoals vanmorgen toen ze geen 2de snoepje kreeg. Dit zorgde voor een uur lang histerisch huilen, maar daarna was het ook weer over en zat ze terug samen met haar broer te giechelen in de zetel. Eten is voor haar een minder groot probleem, ze wil alles proberen, en meestal krijgen we als komentaar "Nice"

Van alles zijn de huilbuien het ergst, ze sluiten zich dan volledig af, ze kijken recht door je heen en je weet niet waarom ze huilen, vaak is het gewoon omdat ze hun zin niet krijgen, maar er kan ook meer achter schuilen wat we niet weten
Beiden zijn altijd wel te motiveren om te eten als we maar een "Boertoeka" beloven (appelsien).

Gisteren zijn we het schooltje gaan bezoeken, Abdisa zat nog geen minuut in het klasje toen hij zich al achter de computer installeerde en deze volledig overnam. Als je zo iets ziet vraag je toch waar hij dit geleerd heeft ? Gingen zij al naar school voor Kids Care, hun engels is toch redelijk goed, en ze zijn maar een paar maanden in Kids Care geweest.
Het was dan ook een grote ontgoocheling voor hum toen we weg gingen uit het schooltje. Hij moet nog even geduld hebben, vanaf maandag 29 januari mag hij starten in het 2de kleuterklasje, halve dagen om te beginnen, eens zien wat dat gaat geven.
Ook Eyerus gaat dan naar school in het eerste kleuterklasje, ergens kijk ik uit naar de dag dat ze naar school gaan (kan ik eindelijk een beetje poetsen) maar aan de andere kant zie ik het toch niet graag gebeuren, die 2 prutsen zo naar de klas brengen en achter laten tussen een groep vreemde kinderen.

Ze voelen zich ondertussen al wel thuis hier in Eppegem, en je merkt aan hun gedrag dat ze ons een beetje aan het testen zijn, wat kunnen we doen, hoever kunnen we gaan, waar ligt onze grens.
Spelen lukt nog niet zo goed, na 15 minuutjes puzzelen of kleuren is de fun eraf en willen ze"Leila" (ander) .
Nederlands lukt langzaam, lekker, alsjeblieft, tellen tot 10, appelsien, banaan.... enkele woordjes die ze al opgevangen hebben.